©Pedo Kok

2011 Pritzker ödüllü Eduardo Souto de Moura tarafından tasarlanan sergi binası, 2009 yılında tamamlanmış. Bulunduğu yer olan Cascais’in tarihi mimari dilini modern bir bakış açısıyla yansıtıyor Casa das Historias Paula Rego. Dünya çapında tanınmışlığa sahip olan yapı, bunu hem Pritzker ödüllü mimarına hem de kırmızı beton ve piramit şekilli kulelerine borçlu.

©Pedo Kok

Casa das Historias Paula Rego’nun tasarımına öncelikle araziyi ve burada bukunan ağaçları ana eleman benimsenerek başlanmış. Yapının kendisi 4 kanattan oluşuyor; hepsi birbirinden farklı yükseklik ve büyüklükte. Tek, en büyük merkez kütle etrafında -geçici sergi odası- kendi içinde birbirine bağlanan odalara bölünmüş olan yapı, 750 m2 sergi alanına sahip. Bunun yanında bir dükkan, bahçeye açılan bir kafe alanı ve 200 kişilik oditoryuma sahip.

©Pedo Kok

Souto de Moura, kırmızı betonu piramit kuleleriyle kullanarak, süs ve gösterişten uzak bir tavırla yapının içinde gri-mavi Cascais mermerini tercih ederek lokal mimari mirasa vurgu yaparken modern bir dil ortaya koymayı başarıyor Casa das Historias Paula Rego ile. Aynı zamanda fonksiyonları ve mekan kurgusuyla oldukça ”çalışan” bir müze yapısı oluşturuyor.

©Ivan de Arana

”Casa das Historias Paula Rego ile Souto de Moura, neredeyse bölgeselci bir yaklaşım sergiliyor. Şimdiye kadar ki modern soyutçu tavrından kendini uzaklaştırıyor. …Cascais için tasarlanmış olan bu müzere Souto de Moura, şekilsel mimari ögelerini bölgenin mimari mirası ile birleştiriyor; yapıyı çevresine oturtmak için çeşitli spesifik formülleri kullanmak kadar bu belirli coğrafya içinde ölçek kavramından yararlanarak. …Raul Lino’nun işine olan yakınlığı da güneyli bir çevrede gereksiz süs ve gösterişten uzak bir tasarım olmasından kaynaklanıyor.”

Bölgesel Mimari (Regionalism): Mimaride Uluslararası Uslübün getirdiği, yapıların mekansız ve özgün kimlikten uzak oluşuna karşı çıkma hedefinde olan akımdır. Aynı zamanda Postmodernizmin tuhaf kişiselliğini ve süsleme tarzını reddeder.

Uluslararası Uslüp (International Style): İlk olarak 1932’de kullanılmış olan terim, modernizmin görsel olarak birbirine benzeyen tasarımlarının mimarları için ortaya çıktı. Genel olarak doğrusal, süssüz, asimetrik ve beyaz tasarım yaklaşımı vardır.

©Francisco Nogueira

“Bu müzeyle, Souto de Moura günümüz mimarlık formunu ‘eski model’ tekrarı yapmadan geliştirmiştir. – Aldo Rossi’nin bilimsel özgeçmişinde savunduğu fikirlerle ilişki kurar. – Şehir sembollerinden: kuleler, fenerler, bacalar, (Palacio de Sintra) Sintra Sarayını tanımlayan özellikler gibi, mimari tipoloji oluşturmak…

©Pedo Kok

…Eğer mukayeseye devam edildiği düşünülürse bu şaşırtıcı değildir, Souto de Moura müzeyi tanımlarken, Raul Lino saraylarının öne çıkmış çatılarından bahseder, ya da ‘yaşanılabilir baca’ fikrinden, Alcobaca manastırının mutfağını hatırlatarak. Aslında, en iyi yorumlamayla, Tarih Müzesi bir ‘tarihselci’ proje olarak görülebilir, bu özellik Souto de Moura’nın hayranlarını şaşırtıp, onun en sert eleştirilerine karşı gelebilir.”