©Adjaye Associates

David Adjaye önderliğindeki Adjaye Associates tarafından tasarlanan Smithsonian Afro-Amerikan Tarih ve Kültür Müzesi (Smithsonian National Museum of African American History and Culture – Smithsonian NMAAHC), ekibin yapı için açılan yarışmayı kazanmasıyla ortaya çıkmış. Smithsonian Enstitüsü’nün 2016 yılında tamamlanan yeni binası, Amerika’da siyahi toplum için açılan ilk müze.

©Darren Bradley

Washington DC’deki Smithsonian NMAAHC, David Adjaye, Freelond Grubu ve Davis Brody Bond ile ortak tasalanmış. Freelon Adjaye Bond/SmithGroup (FAB) olarak adlandırılan bu ekibin baş tasarımcısı David Adjaye. Adjaye’nin yaklaşımıyla yapının hem bulunduğu alanla özgün bir bağlantısının olması hem de Amerika’nın derin ve köklü Afrika mirasına kavramsal bir yankı uyandırması hedeflenmiş. Bunun üzeri tasarım üç temele dayandırılmış: yapının ‘corona’ (korona, taç şeklinde yapı) formu, etraftaki peyzaja uzanan portiko ve bronz filigran kabuk.

©Darren Bradley

Washington Anıtı’nın arazisindeki müze, etraftaki peyzaj içerisinde hafif bir görünüme sahip. Zemin üstünde 5 kata sahip olan müzenin diğer tüm katları (yapının yarısından fazlası) zemin altına konumlandırılmış. Tasarımın amacı, etrafındaki tarihsel öneme sahip strüktürlerle ve peyzajla yarışmamak. Korona şeklindeki form da Washington Anıtı temel alınarak geliştirilmiş. Yapıyı saran dış kabuk, anıtın üerindeki kapak taşının 17 derecelik açıyla ileryen karakterini esas alıyor. Kaplamanın panel büyüklüğü ve üzerindeki desenler de anıttaki taşlar referans alınarak belirlenmiş.

©Alan Karchmer

Tüm yapı, anıta referanslarla geliştirilmiş, süslemeli, bronz kafes elemanla kaplanmış. Yapıyı çevreleyen dış kabugün süslemeleri de Afrikan Amerikan zanaatkarlığını yansıtıyor. Süslemeler bronz katmannın bazı noktalarında daha yoğun olarak kullanılmış. Bunun sebebi yapıya giren güneş ışığı ve iç mekanın dışarıdan görünürlüğünü kontrolü sağlayabilmek.

Adjaye’nin tasarıma yaklaşımını tanımladığı ikinci eleman yapının girşindeki verandaydı. Smithsonian NMAAHC’nin güney giriş kısmı bu verandayı ve onunla birlikte bir su ögesini barındırıyor. Yapının etrfındaki peyzaja bir uzantısı olarak kurgulanmış olan bu kısım, yapının içi ve dışı arasındaki sınırda köprü bir bina dışı bir oda yaratıyor.

©Darren Bradley

Yapının giriş kısmı, yapıdan yukarı doğru eğimlenen bir çatıya sahip. Aşağıdaki hareketli su ögesi bu çatıyı yansıtıp girşin etkileyici bir atmosfere sahip olmasını sağlamış. Aynı zamanda giriş kısmı, bir tür mikroklima alanı tanımlıyor. Üstten kapalı alan buraya gelen hafif rüzgarı, serin su ile birleştiriyor ve sıcak yaz aylarında güneşten korunucak, serin bir mekan tanımlıyor. Girişin çatısı, yapının içindeki arakattan ulaşılan bir terasa da sahip. Burası da Adjaye’nin peyzaj uzantısının bir parçası olarak düşünülmüş: yapının üst katından ulaşılan bir çatı bahçesi.

©Adjaye Associates

Smithsonian NMAAHC yapısının içi incelendiğinde, ziyaretçilerin tarihsel ve duygusal bir gezintiye çıkarıldığı ve bu rotaya yönlendirildiği bir kurgu görmek mümkün. Bu gezinti, oldukça geniş, kolondan arındırılmış mekanlar içerisinde geçiyor. Bronz cephe elemanları arasından geniş mekanların içine dökülen güneş ışığı, prekast beton, ahşap ve camdan oluşan materyal paletiyle etkileyici bir atmosfer yaratıyor. Zemin altındaki mekanlarda ise anıtsal bir ambiyans hedeflenmiş. Bu anıtsallık, 3 kat boyunca ilerleyen, yukarıdaki ışığı küçük şelaleriyle aşağı yayan bir tarih galerisiyle sağlanıyor -‘oculus’ alanı.

©Darren Bradley

Ek olarak bünyesinde sergi mekanları, yönetim alanları, tiyatrolar ve müzenin depo alanlarını barındıran Smithsonian NMAAHC, David Adjaye’nin Adjaye Associates’i, Philip Freelon’un The Freelon Gorup Architects’i ve Davis Brody Bond için büyük bir öneme sahip bir tasarım. Bunun sebebi Barack Obama’nın desteğiyle açılan yapının Amerika’nın en prestijli yapılarından biri olarak değerlendirilmesi.