Son Ahşap Ev (Final Wooden House) Sou Fujimoto’nun dünya üzerindeki en üst düzeydeki, son hale gelmiş ahşap evini yapma arayışı sonucunda üretilmiştir. Ahşapın çok yönlü, pek çok yerde kullanılabilen bir malzeme olması sayesinde, yalnızca basit kütükleri üst üste yığarak çok işlevli bir mekan ortaya çıkabilmesi fikrinden yola çıkılmıştır.

Kolon, kiriş, temel, duvarlar, döşemeler, sirkülasyon elemanları, pencereler, yalıtım, kaplama… Bir yapıyı oluşturan tüm strüktürel elemanlar ahşap malzemeler kullanılarak üretilebilir. Ahşapın mimari bakımdan bu denli çok yönlü oluşu, Fujimoto’nun aklına bir soru getirmiştir: “Tüm bu işlevleri sağlayan bir kural kullanılarak mimari mekan üretilebilir mi?” Fujimoto, bu sorudan yola çıkarak, ilkel fakat kendi içinde uyumlu bir mekan tasarlamıştır.

Fujimoto’nun tasarladığı 15 metre karelik ahşap hacimde tavan, duvar, döşeme ayrımı yoktur. Duvarın tavana, tavanın oturma yerine dönüştüğü bir hacim üretilmiştir. Hepsi birbirinin aynısı olan ahşap elemanların hiçbiri tek bir fonksiyona sahip değildir. Farklı yüksekliklerdeki döşeme kotlarının yarattığı mekansal algı, içindeki kullanıcının bulunduğu yüksekliğe göre değişmektedir.

Değişken ve dinamik bir iç mekana sahip olan ahşap Son Ahşap Ev, içindeki kullanıcıya amorf bir arazi üzerinde yaşama deneyimini yaşatmaktadır. Bu deneyim sayesinde, kullanıcılar hiçbir zaman farkına varamayacakları yeni mekansal keşifler yapmaya imkan bulmuşlardır. Aynı zamanda mekanın çok yönlü olması, mimar tarafından bile düşünülmemiş yeni fonksiyonların kullanıcılar tarafından geliştirilebilmesine olanak sağlayan bir tasarıma yol açıyor.

0-1-2-3. kot planlar

4-5-6-7. kot planlar

8-9-10-11. kot planlar

Fujimoto’nun ahşap evini diğer ahşap evlerden ayıran ve onu ‘son’ yapan unsur, ahşap mimariden ayrılmasıdır. Ahşap mimari, ahşap kullanılarak yapılan bir şey olarak tanımlanıyorsa, Son Ahşap Ev bu tanımın dışına çıkmaktadır. Çünkü Son Ahşap Ev, ahşabın mimari prosedürleri atlayarak, direkt insanların yaşadığı yeri oluşturduğu bir örnektir. Bu nedenle, bir mimari türe ait olmak yerine, yeni bir varoluş ve başlangıç olmuştur.