©Vincent Hecht

2017 yılında Japonya’da Toshima isimli bölgede bulunan bir konut projesi olan Tree-ness House, Japon mimar Akihisa Hirata ve ekibinin tasarımı. Akihisa Hirata, daha önceden Toyo Ito & Associates mimarlık ofisinde çalışmış bir mimar. Hirata, 2005 yılında kendi ofisi olan Akihisa Hirata Architecture Office’i kurmuş. Ekibin tasarımı, ofisin özgün tarzını yansıtan, fütüristik ve karmaşık bir mimari dile sahip konut projesi.

©Vincent Hecht

Tokyo’daki Tree-ness House, evlerden ve bu evlerin arasındaki galeri boşluklarından oluşan kompleks bir yapı. Evin tasarımı bir ağaçtan esinlenerek ortaya çıkmış. Tree-ness House temelde bir ağacın farklı karakteristik özelliklere sahip farklı kısımlarından parçalar yaratıp bunların organik bir şekilde birbirine entegre edilmesiyle oluşturulmuş. Tree-ness House ağacın gövdesi, dalları ve yaprakları olarak 3 farklı öge yaratıp bunları birbirine tıpkı bir ağaçtaki gibi ekliyor. Bu tasarımda bu 3 öge; bitkiler (plants), açıklıkları vurgulayan çok köşeli yüzeyler (projede “pleat” yani “pile” olarak anılan kısımlar) ve beton kutular (boxes).

©Vincent Hecht

Tree-ness House tasarımında öncelikle evin hacimlerini barındıracak beton kutular üst üste yığılmış. 3 boyutta düzensiz yığılmış bu kutular, bu yığılma sonucu oluşan yine karmaşık boşluklarla, evin ana hacmini oluşturmuş. Bu beton kutular, ağaçtan esinlenen tasarımda ağacın gövdesini oluşturuyor. Daha sonra bu ana hacimde, beton kutuların üzerinde evin açıklıkları işlenmiş. Her bir açıklık birbirinden farklı formlara sahip, 3 boyutlu katlanmış beton plakalardan oluşan projede “pile” (pleat) olarak adlandırılan ögelerle tasarlanmış. “Gövde ve yapraklar görünüşte değişse de benzer strüktürlere sahipler -birbirleriyle olan ilişkileri katmanlı bir organik strüktür yaratıyor…Buna benzer organik katmanlar ve karmakarışık bir mimari mantık yaratmak mümkün. Bu tasarım, bu yeni mimari prensibi geliştirmeyi ve bu kompleks ekosistemi kente bağlamayı hedefliyor.” Akihisa Hirata.

©Vincent Hecht

İçerideki kullanıcının mekan ile ilgili fiziksel algısına yönelik olarak kurgulanan açıklıklar ve açıklıkları saran “pile” kısımları, içeri ve dışarı yönelen kıvrımlara sahip. Hirata ve ekibi böylece kullanıcısının bu fiziksel algısını mimari bir çeşit formla anlatma hedefinde.

Bu açıklıkları saran ve ağacın dalları olan “pileler” de bitkilerle kaplı. Bitkiler, evi organik bir bütün haline getiren son dokunuşlar diyebiliriz; evin, kendi etrafını saran yoğun beton doku arasında tıpkı kaldırımdan fırlayan bir ağaç gibi nefes alabilmesini sağlayan kısımları.

©Vincent Hecht

Tree-ness House’da beton kutular, evin yatak odalarını barındırıyor. Bir galeri mekanı oluşturacak şekilde tasarlanmış olan bu kutular, dışarıda da teraslara ve yine yapının nefes almasına katkı sağlayacak olan bitkileri barındıracak bahçelere dönüşüyor. Yine bu kutuların arasında kalan hacimler, yer yer camlarla kaplanarak, evlerin oturma veya yemek odalarını barındıracak şekilde tasarlanmış. Evde birçok oda terasa açılıyor ve böylece yaşam alanları yapının dışına kesintisiz bir şekilde bağlanmış. Evin iç mekanlarının büyük bir çoğunluğunda brüt beton kullanımı iç ve dış mekanlar arasındaki geçişleri bulanıklaştırıyor.

©Vincent Hecht

İki ev ve galeri mekanı barındıran proje, zemin katının üstünde birkaç kat boyunca bir evi barındırıyor. Ailenin büyüğüne ait olan bu evin üstünde ise Tree-ness House’un asıl konut kısmı, birden çok kota yayılmış şekilde. Ekibin birçok kutuyu farklı kota yayan ve aralarında boşluklar yaratan yaklaşımı sayesinde merkezi boşluklara bakan hacimler oluşuyor. Böyle bir düzen, hem evin her kısmının geniş pencerelerle yeteri kadar ışık alabilmesini hem de iç mekanda istenen gizlilik hissini yakalayabilmesini sağlıyor. Brüt beton yanında bazı iç mekanlar da ahşap ve deri kullanımı da eve ton ve sıcaklık hissi katıyor.

©Vincent Hecht

“Biz yalnızca iç mekana odaklanan bir yapı yerine, bahçe gibi kendi dış mekanlarını yaratan ve yapının bulunduğu sokağı da 3 boyutlu hale getiren bir yapı hedefledik. Ekibim ve ben, Tree-ness House ile insanın hayvani iç güdülerini ortaya çıkarabileceği, içerisi ve dışarının sürekli olarak yer değiştirdiği fütüristik ve bu anlamda da vahşi bir mimari yaratma eğilimdeydik.” diyor projenin mimari Akihisa Hirata.